Zabawy prowadzone początkowo z rodzicami przechodzą stopniowo w zabawy z rówieśnikami. Wreszcie – najczęściej w wieku wczesnoszkolnym, ale czasem już w przedszkolu – wiodą ku bardziej systematycznemu uprawianiu ćwiczeń fizycznych.

 

Rywalizacja wśród rówieśników

Wówczas przychodzi czas na wybór konkretnego rodzaju zajęć. Najczęściej są to popularne gry zespołowe: piłka nożna, siatkówka czy koszykówka. W dyscyplinach indywidualnych prym wiodą sporty walki.

W kontakcie z rówieśnikami dziecko nabywa nowych umiejętności. Czasami bardziej może za sprawą rodziców wybór pada na mniej popularną dyscyplinę: lekkoatletykę, tenis albo jazdę konną.

Samo dziecko najczęściej nie ma zwykle sprecyzowanego zdania na ten temat. Najlepiej, kiedy może zapoznać się z kilkoma dyscyplinami i wybrać jedną z nich. Wówczas można pomyśleć o bardziej poważnym podejściu i zaangażowaniu w sport. Pozostaje kwestia dostępności.

Prawie w każdej gminie istnieją kluby zrzeszające młodzież uprawiającą dyscypliny popularne. Jednak te bardziej wyszukane wiążą się często z koniecznością uczęszczania na zajęcia pod kierunkiem prywatnych instruktorów.

 

Nauka zasad i dyscypliny

Zajęcia sportowe uczą dziecko przestrzegania określonych reguł oraz systematyczności. Na treningi uczęszcza się w każdą pogodę, zwykle po zajęciach szkolnych (a niekiedy przed), bez względu na zmęczenie.

Uprawianie sportu trzeba pogodzić z nauką, a czasem także z innymi jeszcze zajęciami i obowiązkami. Niemniej to wciąż jeden z najlepszych sposobów na wykształcenie w dziecku dyscypliny oraz wytrwałości w dążeniu do celu i pokonywaniu własnych ograniczeń.

 

Sport amatorski

Postępy dziecka obserwują zarówno trenerzy, jak i rodzice. Kiedy dostrzegają zaangażowanie i wzrost umiejętności, młody człowiek może liczyć na ich wsparcie na dalszych etapach swojej kariery. Przy dobrych chęciach wszystkich zainteresowanych stron rozpoczyna się uprawianie poważnego sportu amatorskiego. Młody zawodnik lub zawodniczka znajdują miejsce w drużynie, ćwiczą, podnoszą kwalifikacje, biorą udział w zawodach, sprawdzają się, osiągają wyniki. Uczą się przy tym działania zespołowego i odpowiedzialności.

Wzloty i upadki, lepsze i gorsze rezultaty, wygrane i przegrane turnieje – to normalność tak w sporcie, jak w codziennym życiu. Dziecko uczy się więc reagować na takie zdarzenia. Są one dyskutowane później w gronie najbliższych – rodziny, ale również z trenerami i kolegami. Jeśli zadowolenie i uśmiech dziecka potrafią zdominować zmartwienia i poczucie porażki, to znak, że warto kontynuować obraną drogę.

 

Ile wysiłku, tyle wyników

Wyjazdy z na zawody i turnieje najczęściej odbywają się w weekendy. Trzeba się zorganizować, przygotować i uwzględnić fakt, że jest to czas wyjęty ze spotkań z rówieśnikami. Takie są konsekwencje podjętego wcześniej wyboru. Powinno je, wszakże równoważyć przekonanie, iż robi się coś ciekawego i wartościowego dla siebie, a często i dla zespołu.

Mały sportowiec musi sam wyrobić w sobie poczucie celowości własnych działań i odpowiednie samozaparcie. Kiedy je wykazuje, rodzice winni go wspierać, pomagać przezwyciężać zwątpienia, chwilowe niechęci czy zwykłe przejawy lenistwa.

Ile potu i łez trzeba wylać, ile słabości pokonać i walk ze sobą stoczyć, wie jedynie sam zawodnik i bliskie mu osoby. Niemniej tylko w ten sposób – poprzez wytrwałą pracę – można osiągnąć konkretne wyniki czy bić rekordy. Nawyki wypracowane podczas czynnego uprawiania sportu na pewno przyniosą owoce na kolejnych etapach życia.

 

Dalsze kroki

Kiedy młody człowiek odnosi sukcesy, a uprawiana dyscyplina staje się pasją, jego przygoda ze sportem może trwać bardzo długo. Osiąganie coraz lepszych wyników w zawodach i turniejach, także na kolejnych etapach – od szczebla regionalnego, przez krajowy, aż po międzynarodowy – sprawiają, że najzdolniejsi decydują się na zawodowstwo.

Praktycznie każdy ze znanych sportowców rozpoczynał karierę w wieku dziecięcym, właśnie w amatorskich klubach i zespołach.

Sport wyczynowy, będący początkowo wyższą formą amatorstwa, wymaga już znacznie większego poświęcenia i determinacji. W proces treningu włącza się wiele osób – trenerzy, działacze, mecenasi i rodzina.

Bez środków i zaplecza pozwalających na odpowiednie przygotowanie bardzo trudno uzyskać dobre rezultaty. Miejsca ćwiczeń, sprzęt, wyjazdy. Bywa, że wszystko to wymaga zaangażowania i sporych nakładów finansowych.

To jednak już zupełnie inna historia, choć – jak wiele podobnych – i ona rozpoczyna się od talentu ujawnianego niekiedy już podczas pierwszych zabaw.

Witold Tkaczyk

Autor jest dziennikarzem i grafikiem od wielu lat związanym ze środowiskiem twórców komiksu. Pisze scenariusze komiksów historycznych, będąc zarazem ich wydawcą. Pracuje na stanowisku sekretarza redakcji portalu Polskie Forum Rodziców. Prywatnie ojciec dwójki nastolatków.