Być może nie jest to zaskoczenie, wiele się przecież mówi o tym, jak wielką wartością jest rodzina. Są jednak rzeczy, których nie zauważamy, póki nie dojdzie do jakiejś nadzwyczajnej sytuacji. Czy przytoczone wyniki badań nie powinny skłonić nas do refleksji na temat budowania relacji pomiędzy rodzicami a dziećmi? 

Od najmłodszych lat państwo wciąga nas w system edukacji publicznej. Ponad dekadę jesteśmy wszechstronnie kształceni, by przygotować nas do wejścia na rynek pracy. Kto jednak uczy, jak wychować swoje dzieci? Kursy przedmałżeńskie? Godzina w tygodniu „wychowania do życia w rodzinie” przez kilka lat w szkole? Co jakiś czas wybuchają dyskusje w mediach na temat kanonu lektur albo obecności matematyki na maturze. Gdzie jednak jest troska społeczeństwa o rodzicielstwo? Jeśli nie ma właściwego rodzicielstwa, nie będzie właściwego wychowania dzieci, a bez dzieci żadne państwo nie przetrwa. Nie znaczy to, że państwo ma zająć się przygotowywaniem do rodzicielstwa – przecież przez wieki rodziny świetnie radziły sobie z przekazywaniem tej wiedzy następnym pokoleniom, niech więc dalej pozostanie to w kompetencji rodzin. Jednak temat jest przemilczany. Czy w tym wszystkim nie zagubił się porządek? Mass media i system edukacji kierują nas w stronę zarobku. Po co nam zarobek? Aby utrzymać rodzinę. Tymczasem cel, którym jest zysk, nieraz przysłania zaangażowanie w tę podstawową komórkę społeczną, którą stanowimy wraz ze swoimi najbliższymi. Wychowanie jest sprawą niezwykle odpowiedzialną, bo proces ten zaważy na całym przyszłym życiu dziecka. Gdzie szukać wzorców, jeśli nie otrzymało się ich ani z domu, ani od społeczeństwa?  

Tutaj odpowiedzi (przynajmniej dla mężczyzn) daje wspomniany wyżej Tato.Net poprzez szkolenia, spotkania, warsztaty oraz pracę naukową i publicystyczną. Tylko rodzice są naturalnie zdolni do prawidłowego wychowania swoich dzieci. Nie zastąpi ich ani szkoła, ani rówieśnicy, ani Internet i media. Istnieje wiele badań naukowych, które potwierdzają ważność przebywania rodziców z dziećmi w procesie wychowywania. Oto kilka przykładów: 

Badanie, przeprowadzone przez Centre for Family Research na Uniwersytecie w Cambridge wykazało, że dzieci, które spędzają dużo czasu z rodzicami, mają lepsze wyniki w nauce, lepsze relacje z rodzeństwem i rówieśnikami, a także lepiej radzą sobie ze stresem i emocjami. 

Badanie, opublikowane w czasopiśmie "Child Development" wskazuje, że dzieci, które spędzają dużo czasu z rodzicami, lepiej rozwijają swoje zdolności emocjonalne i umiejętności społeczne. 

Badanie, opublikowane w czasopiśmie "Developmental Psychology" wskazuje, że dzieci, które spędzają dużo czasu z rodzicami, lepiej radzą sobie z trudnościami i są mniej narażone na ryzyko zaburzeń emocjonalnych i behawioralnych. 

 

Samo przebywanie z dzieckiem jest oczywiście tylko jednym z elementów wychowania. Jest to jednak element niezwykle ważny.  

Zagadką dla naukowców jest sposób, w jaki dokładnie oddziałują na siebie organizmy ludzi. Nie od dziś jednak wiadomo, że u przebywających ze sobą bliskich osób może synchronizować się oddech i bicie serca. Czas, spędzony razem, jest czymś zauważalnie istotnym zarówno z punktu widzenia dzieci, jak i rodziców. To jedyny sposób na budowanie relacji, zaufania, dzielenie się wiedzą, umiejętnościami, spostrzeżeniami czy ideami. Nasze rodziny potrzebują nas już dziś. Nie czekajmy, aż znowu przymusowo zamkną nas razem. Sami musimy planować ten czas. 

Piotr Walczak

dziennikarz-stażysta

Akademia Dziennikarska IWORIS,

akademia@iworis.pl

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030 PROO.